Drodzy i Kochani! Dalej cieszymy się wakacyjnym czasem. Dla wielu z nas jest to również czas wędrowania, zwiedzania i pielgrzymowania. Niektórzy z nas wędrują pieszo, decydując się na radości i niewygody wspólnych szlaków, inni podróżują rowerami, jeszcze inni wsiadają do pociągów, które we mnie od zawsze wzbudzają nieogarnioną miłość. Może dlatego, że jazda pociągiem z jednej strony stwarza przestrzeń do odpoczynku (czytania książek na przykład), do modlitwy, do marzeń, ale też do relacji. Pewnie, gdybym chciała utrwalić rozmowy i spotkania w wagonie, na peronie lub na dworcu, wyszłaby mi z tego… Nie wiem, czy już książka, ale z całą pewnością obszerna powieść. W ogóle podróżowanie, docieranie do celu, otwiera w nas nowe przestrzenie, pozwala uchwycić dystans, zmierzyć się z innym rodzajem radości i trudu, aniżeli te, których doświadczamy na co dzień. Dobrze, jeśli nasze podróże mają cel. A jeszcze lepiej jeśli u kresu naszych wędrówek, możemy wpaść w kochające ramiona.  No i pewnie dzisiejsze moje pisanie – a więc swoista wędrówka myśli pokornie ubieranych w słowa, niech stanie się nieustannym docieraniem do otwartych ramion Miriam z Nazaretu, Naszej Mamy, Przyjaciółki i Królowej. read more

Drodzy i Kochani ten wpis nie będzie należał do najłatwiejszych. Chciałabym go poświęcić tematowi, posiadającemu określoną dynamikę, z którym, jestem pewna, spotyka się każdy z nas w mniejszym bądź większym zakresie. Myślę o traceniu i odzyskiwaniu życia. Brzmi dość radykalnie, zdaję sobie z tego sprawę. I oczywiście możemy myślami zawędrować do takich doświadczeń, gdzie rzeczywiście ktoś nam bliski odszedł, my zaś stając wobec trudu i nieuchronności tego wydarzenia, radziliśmy sobie lepiej lub gorzej, pokładając naszą ufność w Zmartwychwstaniu Jezusa i  wierząc głęboko, że właśnie Bóg zatroszczy się o to, byśmy spotkali się znów. Tak, On ocala i ratuje wszystko to, co ważne dla nas, w szczególności zaś tych, których obdarzyliśmy miłością, Tych, którzy miłowali i miłują nas. read more

Witajcie, za nami długi weekend czerwcowy i Święto Ciała i Krwi Chrystusa. Ufam, że odpoczęliście nieco, a słońce pozostawiło na Waszych nosach, policzkach i czołach swoje pocałunki. Dziś z mniejszym, bądź większym entuzjazmem wracamy do codzienności. Czyli do tego świata, który znamy, który lubimy, ale też z którym się zmagamy, przekraczamy siebie, ponosimy trudy, współtworzymy dobro, pozwalamy, by Miłość uzyskiwała realne kształty. I właśnie do tego swojego świata zaprosiliśmy Boga… Uczestniczyliśmy w czwartkowej procesji, by pokazać Bogu nasze światy i odwrotnie, by Bóg ukazał swoje Piękno nad tym, co „dla nas ważne i oswojone. Niejednokrotnie utożsamiamy Boga ze świątynią, a jednak to święto w sposób symboliczny ukazuje moment Jego  wyjścia wprost do naszej codzienności, do naszych nie idealnie wysprzątanych mieszkań, do miejsc naszych spacerów i zakupów. Za nami przecież doświadczenie procesji eucharystycznej… read more

Rozpoczynając ten wpis, pragnę Was nazwać Poławiaczami Pereł. Dlaczego? Nagle znaleźliśmy się w rzeczywistości przesyconej rozlicznymi informacjami. W przeważającej ilości, nie są to wiadomości pozytywne, dlatego, tak wiele od nas zależy… read more

Zacznijmy naszą narrację wokół postaci Maryi. Myślę, że to KOBIETA nieustannie inspirująca. Wystarczy zdać sobie sprawę z tego, ile dzieł już powstało, które są próbą opisania tajemniczej, milczącej dziewczyny z niewielkiego Nazaretu, która odpowiedziała na zaproszenie samego Boga. Pomyśl przez chwilę ile książek napisano o Maryi, ile artykułów, ile modlitw – nie tylko tych, przelanych na papier, ale tych wyszeptanych, wypowiadanych w myślach. Tych, których nikt nie słyszy oprócz Jej i Ciebie, wypowiadanych w kolejkach do lekarza, w szpitalach, kiedy odbierasz dziecko z przedszkola, pędzisz do szkoły na wywiadówkę, zdajesz egzaminy, gdy ktoś z Twoich bliskich choruje…. Zobacz ile obrazów poświęcono tej KOBIECIE… Malarze nieustannie próbują oddać jej Piękno zarówno posługując się kanonami dawnej sztuki sakralnej, jak i współczesnym przedstawieniom, sięgającym po realizm jako środek wyrazu. read more

Bóg nikomu miłosierdzia swego nie odmówi – to słowa świętej siostry Faustyny, odnoszą się do bezgranicznej miłości Boga do człowieka. Każdego. To koło ratunkowe nie tylko dla wierzących. Rozpoczyna się Tydzień Miłosierdzia, w którym realizuje się plan Bożej Opatrzności. read more

Okres liturgiczny pełen symboli i natchnienia z praktykami wzmacniającymi duchowość i witalność człowieka. Ważny moment obecności Chrystusa w życiu człowieka. Ukazanie światu Chrystusa jako Pana i Zbawiciela świata. Czas podkreślenia Męki, Śmierci i Zmartwychwstania, przeżycia głębokiej modlitwy, postu i kuszenia. read more